"...ನೀನಾದೆ ಮರೀಚಿಕೆ..."

ಮನವೇನೋ ಓಡುತ್ತಿದೆ ನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ,
ಹ್ರದಯವೇನೋ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಜಾರುತ್ತಿದೆ,
ಕಳೆದ ಅಂದಿನ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರಬಾರದೆ,
ಕಳೆದೋದ ಪ್ರಿತಿಯೆಡೆಗೆ ನನ್ನ ಕರೆದೊಯ್ಯಬಾರದೆ,
ಎಷ್ಟು ಹಗಲಿರುಳು ಕಳೋದೊದವು ನೆನಪಿಲ್ಲ,
ಕಳೆದೋದ ಆ ದಿನಗಳ ಕ್ಷಣವನ್ನು ನಾ ಮರೆತಿಲ್ಲ,
ನಲಿವ್ಯಾವುದು ನೋವ್ಯಾವುದು ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ,
ಅವನೊಂದಿಗಿದ್ದಾಗ ಅದ್ಯಾವುದರ ಅರಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ,
ಅವನೊಂದಿಗಿದ್ದಾಗ ವರ್ಷಗಳೆಲ್ಲ ದಿನಗಳಾಗಿ ಹೋದವು,
ದಿನಗಳೆಲ್ಲ ಕ್ಷಣಗಳಾಗಿ ಇಗೆಲ್ಲವು ಮರೆಯಗೊದವು,
ನನ್ನೊಂದಿಗಿದ್ದದ್ದು ಬಲುಕಡಿಮೆ ಸಮಯವೂ,
ಇಂದೂ ಅವನ ನೆರಳನ್ನು ಕೂಡ ಮರೆತಿಲ್ಲ ಈ ನಯನವು,
ನಾನೆಂದು ಕರೆಯರಲಾರೆ ಅವನ ಬಾ ನೀನೆಂದು,
ಗೊತ್ತವನಿಗೆ ನನ್ನ ಹ್ರದಯದ ಬಡಿತ ಅವನೆಂದು,
ಅಂದು ನನ್ನ ಹ್ರದಯವೇ ನಿನೆನ್ನುತಿದ್ದನವನು,
ಹ್ರದಯದ ಮಾತಿಂದು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಹೋದನವನು,
ಎಲ್ಲರ ಪ್ರಿತಿಯನ್ನ ಕಡೆಗಣಿಸಿದೆ ನಾ ಅವನಿದ್ದಾಗ,
ಮರೆತಿಂದು ನನ್ನೇ ಕಡೆಗನಿಸಿದನವ ಬೇಕಿದ್ದಾಗ,
ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವನೊಂದಿಗೆ ವಿಷಯ ಹಲವಿಹುದು,
ನೋವ ಮರೆಸುವ ದಿವ್ಯಶಕ್ತಿ ಅವನ ಮಾತಿಗಿಹುದು,
ಆದರಿಂದು ಬರೀ ನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು,
ಕಳೆದೋದ ದಿನಗಳ ಸವಿಯೊಂದಿಗೆ ಬದುಕಬೇಕು,
ಅವನೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದದ್ದು ನೆನಪೆನ್ನೋದಕ್ಕೆ ನೆಪವಾಯ್ತು,
ನಾ ಕಂಡ ಕನಸು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮರಿಚಿಕೆಯಾಯ್ತು.