ಯಾರು ನಮ್ಮವರಲ್ಲ

 ಬಾಳ ಪಯಣದಲಿ ಯಾರು ನಮ್ಮವರಲ್ಲ

ಯಾರ ನೋವು ಯಾರೂ ಸಲಹರು

ಯಾರ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಯಾರೂ ಹೆಗಲುಕೊಡರು

ಅವರು ನಮ್ಮವರು ಇವರು ನಮ್ಮವರು

ಅನ್ನೋ ಭ್ರಮೆ ಯೇ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ 

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಳಲು ಹೆಗಲು ಬೇಕಿದ್ದರು

ಯಾರ ಹೆಗಲು ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡದು

ಅತ್ತಾಗ ಕಣ್ಣೊರೆಸೊ ಕೈ ಬೇಕಿದೆ

ಯಾವ ಕೈಯೂ ನಮ್ಮವರದು ಅನಿಸದೆಹೋಯಿತು

ಕಷ್ಟ ಕೇಳಿ ಮರುಗುವ ಮನ ಬೇಕಿದೆ

ಹುಡುಕುತ ನಾ ಒಂಟಿಯಾಗಿ  ಸಾಗುತಿರುವೆ

ಬದುಕಿನ ಖುಷಿ

 ನೋವ ಮೆಟ್ಟಿ ನಗುತಿರಲು 

ಬದುಕದು ಬಲು ಸುಂದರ

ನೋವ ನೆನಪಿಸುತ ಕುಳಿತಿರಲು

ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವದು ನೋವಿನ ಹಂದರ

ಎಲ್ಲ ಮರೆತು ಜೀವನ ಅನುಭವಿಸು ಆಗ

ಆಗುವುದು ಖುಷಿಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ

ಕವನ - ನೆನಪು

ಬರೆಯದೆ ಕಾಲ ಕೆಲವಾಯ್ತು

 ಗೀಚಲು ಕವನದ ನೆನಪಾಯ್ತು 

ಅಂದ್ಯಾರೋ ಶಹಬ್ಬಾಸ ಎಂದರು 

ಇಂದ್ಯಾರೋ ಬರೆಯಲಿಲ್ಲ ಎಕೆಂದರೂ 

ಮನದ ದುಗುಡ ಮರೆಯಲಿದು ದಾರಿ 

ಆದರೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಸುತಿದೆ ಸಾರಿಸಾರಿ..